Ομιλία στην ημερίδα «Ποιότητα & ασφάλεια στη διατροφή»
Αιδεσιμολογιότατε, κύριε Δήμαρχε, Στρατηγέ, κύριε Ταξίαρχε της 50ης Ταξιαρχίας, κύριοι Αντιδήμαρχοι, κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι, πολιτευτές του νόμου, κύριε εκπρόσωπε του Περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, Προϊστάμενοι υπηρεσιών του νόμου, κυρίες και κύριοι, η υποδοχή που μας επιφυλάξατε και η αγάπη με την οποία μας περιβάλλατε έχει ζεστάνει τις καρδιές μας. Με την ΑΝΕΜΗ έχω γυρίσει από άκρη σε άκρη την Ελλάδα, και κάθε φορά εισπράττω τη μεγαλύτερη ικανοποίηση που υπάρχει: αγάπη. Την αγάπη με την οποία μας αγκαλιάζετε και μας προσφέρετε τη φιλοξενία σας.
Είμαι πολύ συγκινημένη γιατί η χθεσινή ημέρα ήταν μοναδική. Όταν ετοιμάζαμε τον παιδαγωγικό σχεδιασμό της εκδήλωσης, δεν περίμενα ότι η ανταπόκριση σε μια πρωτοποριακή προσέγγιση σε ένα επίκαιρο θέμα, τη διατροφή, θα ήταν τόσο μεγάλη.
Είμαι συγκινημένη γιατί συμβάλλαμε στον προβληματισμό των παιδιών του σχολείου και τους δώσαμε κάποια επιπλέον ερεθίσματα ώστε να σκεφτούν με τι τρέφονται και παράλληλα να δώσουμε στους μεγαλύτερους περισσότερη αυτοπεποίθηση ως καταναλωτές, να παρεμβαίνουν και να διαμορφώνουν την αγορά, να ασκούν το δικαίωμά τους στην πληροφόρηση και όχι να αποδέχονται παθητικά ό,τι υπάρχει στα ράφια των καταστημάτων. Πιστεύω ότι η χθεσινή προσπάθεια, μας δίδαξε ότι τίποτα δεν είναι αυτονόητο και εκπαίδευση δε σημαίνει απλώς σχολικό πρόγραμμα και μελέτη της διδακτέας ύλης. Η εκπαίδευση οφείλει να προάγει την μόρφωση και βέβαια δεν νοείται μορφωμένος άνθρωπος χωρίς κοινωνική παιδεία και αγωγή του πολίτη.
Διαβάσαμε μαζί με τα παιδιά τις ετικέτες τροφίμων σε σούπερ –μάρκετ, μιλήσαμε για τα μεταλλαγμένα τρόφιμα, μάθαμε τους κινδύνους μέσα από δραματοποιημένα παιχνίδια και σκίτσα. Το να γίνει κανείς σωστός και ενημερωμένος καταναλωτής είναι μέρος της αγωγής του πολίτη, αφού μόνο έτσι μπορεί να προστατεύσει τη δική του υγεία και την υγεία της οικογένειάς του. Αγωγή σημαίνει να ελέγχει τα κάθε είδους δρώμενα για τα καλά του συνόλου και να προχωρά σε επιλογές που αποτελούν και συμβάλλουν σε αυτό. Ό,τι είναι καλό για τον ίδιο και την οικογένειά του είναι καλό για τους συντοπίτες του. Με δύο λόγια, το να ασκεί κάποιος τα δικαιώματά του ως καταναλωτής πρόκειται στην ουσία για μια βαθιά πολιτική πράξη, που αφορά στην προστασία όχι μόνο του ίδιου, αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας. Ας μην τρώμε, λοιπόν, ό,τι μας ταΐζουν, ας διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας στην ενημέρωση και από τους φορείς και όσο με την αγοραστική μας δύναμη κρατάμε ανοιχτές επιχειρήσεις αγοράζοντας τα προϊόντα τους.
Απαιτούμε, λοιπόν, να μας σέβονται και έχουμε τη δύναμη να το επιβάλλουμε, είτε με το να μην αγοράζουμε τα προϊόντα τους είτε καταγγέλλοντας τις παρατυπίες τους στους αρμόδιους φορείς. Αν παραμείνουμε παθητικοί, τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Υπάρχουν νόμοι, υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου, υπάρχουν αρμόδιοι φορείς. Στο χέρι μας είναι να τους αξιοποιήσουμε, στο κάτω -κάτω είμαστε ό,τι τρώμε και η ποιότητα στην τροφή εγγυάται το ευ ζειν και το ευ ζειν μας ανήκει από τότε που γεννιόμαστε και θα πρέπει να το διεκδικήσουμε. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δε θα πρέπει να κάνουμε κάποια επανάσταση, απλά να μην είμαστε παθητικοί, να ασκούμε έλεγχο και κριτική, να σεβόμαστε σε τελική ανάλυση την ιδιότητά μας ως πολίτες μιας δημοκρατικής και ευνομούμενης πολιτείας.