«Χωρίς παιδεία δεν υπάρχει πολιτισμός και χωρίς πολιτισμό δεν έχουμε παιδεία…»
Μερικές γυναίκες μοιάζουν τόσο προικισμένες από τη μοίρα, που μοιραία σε καθιστούν καχύποπτο και σε ωθούν να σκαλίσεις για να βρεις εκείνο το κάτι που θα απλώσει μια σκιά στη φωτεινή τους εικόνα. Η Μαριάννα Βιλδιρίδη είναι μια από τις κυρίες της Θεσσαλονίκης που ανήκει σ’ αυτές. Τα έχει όλα: έντονη προσωπικότητα, δυναμικό χαρακτήρα, άριστη μόρφωση, είναι υποδειγματική σύζυγος αλλά και τρυφερή μητέρα, γνωρίζει άψογα το savoir vivre, είναι κομψή και δεν περνά απαρατήρητη ως γυναίκα. Ως πρόεδρος του Λαογραφικού Μουσείου και Εθνολογικού Μουσείου Μακεδονίας-Θράκης, μιλά για τις εκδηλώσεις που έκανε κατά τη διάρκεια της θητείας της, τους στόχους που έχει θέσει και αποκαλύπτει τα μελλοντικά της σχέδια.
Υπηρετήσατε με επιτυχία δυο νευραλγικούς χώρους στην Ελλάδα το χώρο της Παιδείας και του Πολιτισμού. Αν το δίλημμα ήταν ανάμεσα στους δυο τομείς τι θα επιλέγατε;
Δεν χρειάζεται να διαλέξω ανάμεσα σε δυο χώρους αλληλένδετους. Χωρίς παιδεία δεν υπάρχει πολιτισμός και χωρίς πολιτισμό δεν έχουμε παιδεία. Στην πορεία μου αφιερώθηκα παράλληλα και στα δυο. Πέρα από τις ποικίλες και πολύ επιτυχημένες δραστηριότητες στο χώρο του πολιτισμού, προσπάθησα με επιτυχία να περάσω μέσα από τη σύγχρονη Μοντεσσοριανή Εκπαίδευση, σχολείο που άφησε έντονα τα ίχνη του στο δυναμικό των νέων ανθρώπων της πόλης μας. Προσπάθησα, λοιπόν, να περάσω την αγάπη για την τέχνη και την ιστορία. Θέλησα να ανατρέξουμε πίσω στις ρίζες μας, για αυτό και προσπάθησα να τα κάνω να αγαπήσουν το θέατρο, να επισκεφτούν το Μουσείο και το κυριότερο θέλησα να μάθουν να ανακαλύπτουν, τι κρύβεται πίσω από αυτό που βλέπουν μπροστά τους. Αργότερα στο χώρο του πολιτισμού υπηρέτησα μέσα από το χώρο του μουσείου, την παιδεία, στηρίζοντας και προωθώντας τακτικά αλλά και έκτακτα εκπαιδευτικά προγράμματα που απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες εκπαίδευσης. Ο πλουραλισμός αλλά και η προσεγμένη σε κάθε ιστορική λεπτομέρεια, η καινοτομία αλλά και η τεκμηριωμένη γνώση έφεραν την αναγνώριση, την αθρόα προσέλευση αλλά και τη μεγάλη επιτυχία.
Αναγνωρίζεται από υποστηρικτές και αντιπάλους το έργο της προβολής που άξιζε το Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας- Θράκης και που έγινε δυνατό μόνο κατά τη διάρκεια της προεδρίας σας;
Πεποίθησή μου ανέκαθεν ήταν ότι η διατήρηση της παράδοσης είναι έργο εθνωφελές γιατί αφορά τις υποστασιακές ρίζες της εθνικής μας ταυτότητας και του λαϊκού πολιτισμού. Στο σύγχρονο κόσμο που διακατέχεται από την επιταγή της παγκοσμιοποίησης, η διατήρηση αυτή καθίσταται επιτακτική ανάγκη για ένα έθνος που βάλλεται από παντού παρόλο που υπήρξε η κυψέλη του Πολιτισμού. Έγινε αναδιάρθρωση εκ βάθρου και ανοίξαμε τις πύλες μας στο κοινό με μια σειρά πολιτιστικών και καλλιτεχνικών γεγονότων που το καταξίωσαν στη συνείδηση του πολίτη της πόλης μας. Κάναμε το Μουσείο ένα εργαστήρι τέχνης και πολιτισμού.Φέραμε την ανανέωση σ’ έναν χώρο αυστηρά παραδοσιακό επιτυγχάνοντας να συνυπάρξουν αρμονικά παράδοση και τεχνολογία. Προχωρήσαμε πέρα από τι κλασσικό έργο του Μουσείου σε καινοτόμες δράσεις, όπως ντοκιμαντέρ, καταγραφή και ψηφιοποίηση του υλικού και κυρίως προχωρήσαμε σε εκπληκτικές εκδόσεις τις οποίες επιμελήθηκαν έγκριτοι επιστήμονες.
Η χώρα μας αντιμετωπίζει μια βαθιά οικονομική ύφεση και καθημερινά προκύπτουν νέες περικοπές οι οποίες αγγίζουν και τους χώρους πολιτισμού. Ποια είναι η άποψή σας και πώς αντιδράτε όντας αναγνωρισμένη πολίτης της πόλης;
Θα απαντήσω πρώτα ως Ελληνίδα και μετά ως Μαριάννα. Θλίβομαι βαθιά και συμμερίζομαι την αγανάκτηση των συμπατριωτών μου. Δυστυχώς πολλά χρόνια ερήμην μας κάποιοι ιθύνοντες κερδοσκόπησαν εις βάρος του λαού μας ωθώντας τον να υποστεί έναν εξευτελισμό που πιθανόν δεν αξίζει, γιατί ο Έλληνας έχει αξιοπρέπεια και φιλότιμο χαρακτηριστικά που δεν συναντιούνται σε άλλους λαούς. Πιστεύω σ' εμάς. Όταν ταξιδεύω στο εξωτερικό υπερασπίζομαι με πάθος τη χώρα μου και τους πολίτες της μη θέλοντας να δώσω δικαίωμα σε κανένα να μας οικτίρει. Στην καθημερινότητά μου αντιδρώ όπως όλοι οι άλλοι και προσπαθώ να επηρεάσω θετικά καταστάσεις στους χώρους όπου κινούμαι. Όλοι βρισκόμαστε σε δεινή θέση κανείς δεν έχει μείνει ανεπηρέαστος και όλοι πρέπει να αντιδράσουμε κυρίως προς χάρη των νέων παιδιών, τα οποία δεν έχουν καν το δικαίωμα να κάνουν όνειρα πια και να σχεδιάζουν τη ζωή τους.
Αν κάνατε έναν απολογισμό της προσφοράς σας στο Μουσείο, πώς θα τον αξιολογούσατε;
Νομίζω ότι πετύχαμε στους στόχους μας. Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα έβαλα ψηλά τον πήχη, όπως κάνω πάντα, και το στοίχημα κερδήθηκε. Πρώτο απ’ όλα θεωρώ πιο σημαντικό το ότι με τη βοήθεια αξιόλογων συνεργατών, όπως η κυρίας Οικονομίδου πρώην διευθύντριας του Μουσείου και του κυρίου Σκαμπάλη νυν διευθυντού και όλου του προσωπικού, κατορθώσαμε να εκμεταλλευτούμε σωστά τις επιχορηγήσεις, αλλά και τις χορηγίες τις οποίες πετύχαμε δημιουργώντας το κτίριο περιοδικών εκθέσεων και πετυχαίνοντας τόσα πολλά σε μικρό σχετικά διάστημα. Ήρθαμε σε επαφή με τον κόσμο και το Μουσείο απέκτησε μια εξωστρέφεια. Έγιναν σημαντικές δωρεές στους χώρους του και κυρίως τιμήθηκαν οι δωρητές που με πολλή αγάπη αποχωρίστηκαν πολύτιμα ενθύμια τα οποία με τη σειρά τους αξιοποιήθηκαν.
Τι σχεδιάζετε ή μάλλον ποια καινούργια πνοή θα φέρετε στα πολιτιστικά δρώμενα της περιφέρειάς μας και όχι μόνο;
Την περίοδο αυτή συνεχίζω να στέκομαι πάνω από τα παιδιά με δωρεά του σχολείου μου στο δήμο Ωραιοκάστρου. Σήμερα με το σύστημα Μοντεσσόρι έχουμε ολοκληρώσει με πολύ μεγάλη επιτυχία τον πρώτο κύκλο εκπαίδευσης που αφορά τα παιδιά με αυτιστικό σύνδρομο και προχωράμε. Βέβαια η μεγάλη μου αγάπη και το όνειρα ζωής είναι η ίδρυση του Μουσείου Παιδιού και Παιδικού Παιχνιδιού, σκοπός και στόχος πάνω στο οποίο εργάζομαι ακούραστα.